فریادهای آقای مک کورمک باعث شد همکارانش به کمک او بشتابند و شیر فلکه هوای متراکم را ببندند و بعد او را به پهلو روی زمین بخوابانند. این اقدام باعث شد که جان آقای مک کورمک نجات یابد. حادثه روز شنبه (۲۱ مه)، در اوپوتیکی، واقع در شمال نیوزیلند رخ داده است. آقای مک کورمک که ۴۸ سال سن دارد، هنوز در بیمارستان است.
او گفت که دکترها به او گفته اند که متعجبند که پوست بدنش نترکیده است چون هوا با فشار حدود هفت هزار پاسکال لایه های چربی را از عضلات او جدا کرده است. آقای مک کورمک گفت: من جریان هوا در بدنم را خوب احساس می کردم و فکر می کردم که نهایتا پاهای من را منفجر کند.
تکناز ، او به روزنامه محلی "واکاتانه بیکن"، گفت: "من مثل یک توپ فوتبال باد می شدم ... همانطور که بدن توی آب شل می شود و قوس می خورد من کاری نمی توانستم بکنم جز این که همانطور بمانم و مثل بادکنک باد شوم."
او گفت احساس می کند که پوستش مثل پوست مرغ سوخاری شده است - بیرونش سفت و خشک، زیرش نرم و مرطوب. آقای مک کورمک می گوید اگر اقدام درست و سریع همکارانش نبود او زنده نمی ماند. آنها آقای مک کورمک را از روی شلنگ هوای متراکم بلند کرده اند در حالی که سرشلنگ فلزی هنوز هم در باسن او بوده است. بعد او را به پهلو خوابانده اند و دور گردنش را که ورم کرده بود با کیسه های یخ پوشانده اند تا آمبولانس برسد.
تکناز : دکترهای بیمارستان با وارد کردن یک لوله به شش آقای مک کورمک مایعی را که در واکنش به شوک و استرس جسمی جمع شده بود خالی و زخم ایجاد شده در باسن او را پانسمان کردند. آقای مک کورمک گفت: نظافت و پانسمان زخم دردناکترین قسمت مداوا بود. او گفت که هوای اضافی که وارد بدنش شده بود همانطور که هوا معمولا از بدن خارج می شود، خارج شده است